مرد تنها

جناب استاندار محترم دو سه سال پیش فکری خوبی برای شهرمان کردند و فرمودند همه تان فقط از بومیها استفاده کنید.(یک ماه فقط پیگیری شد)  چه فایده!!!!! فقط افغانیهای بدبخت را بیرون می کنند. تازه همانهایی که این بدبختها را بیرون می کنند نیز همان....هستند که بر قدرت نشسته اند. و صد البته باید هم با این بی زبونی ما بوشهریها و فراگیر شدن فرهنگ بیگانه پرستی و چاپلوسی بوسیله ما بوشهریها آنها بلاهای عجیب و غریب سرمان بیاورند و حتی ادعای انتقال مرکز استان به شهرستانشان ویا لوله کشی آب دریا رابکنند.

خدا وکیلی اگه ازشون بپرسی بادمجون کیلو چنده مزنشو نمی دونن می دونید چرا؟  منم نمی دونم

می دونید از چی ناراحتم از این ناراحتم که از هر کجا باشند و به هر شهری می رند و گند بالا می یارن می گن ما بوشهری هستیم........ همین روزهاست که از خواب بیدار بشیم و ببینیم از بیرون صدای بیل مکانیکی می آید و می خواهند خانه را بر سرمان خراب کنند.........

تند نرفتیم بلکه داریم می دویم شاید عقب ماندگیهایمان را جبران کنیم.

آقا حسین عزیز شهرمان داره تکان می خوره درست. ولی ای کاش با تکان خوردنش فقط گرد و خاکی بلند می شد نه آسفالتهای کوچه ها و خیابانها.

آقا وحید خوشتیپ

عزیزم جوابتو برات ایمیل می کنم

عجب فیلمی........اول فیلم رو  نرسیدم ببینم ولی موضوعش در ارتباط با بیگانه هایی بود با قیافه هایی وحشتناک که خودشونوشکل انسان کرده بودند و در میان مردم در همه جای کره زمین زندگی می کردند. همه جا رو گرفته بودند . پلیس. کابینه ریاست جمهوری. مراکز اصلی اقتصادی. وهمه و همه جا. خیلی غصه ام گرفت . باور و اطمینان عجیبی پیدا کردم که کارگردانش یک بوشهری باحال بوده که توی آمریکا زندگی می کنه و می خواسته وضع شهرمان را به همه جهان نشون بده. مخصوصا حضور بیگانگانی که هر روز می بینیم و آنقدر بر ما سلطه پیدا کردند که دهانمان را نمی توانیم جز به تملق باز کنیم.

بله بیگانگان آنان که من بیگانه می خوانمشان از نظر من مورد احترامند ولی تا موقعی که در دیار خودشانند و پا توی کفش ما نمی کنند. پس دوستان عزیز بیگانگانی که در نوشته بعد و بعد تر به شما معرفی می کنم فقط افرادی هستند که که مثل ایدز به بدن جامعه کوچک و بی زبانمان رخنه کرده و آن را مسموم نموده اند. پس خواهش می کنم با دیدی باز نگاه کنید و بر خود نگیرید.

بوشهر شهر بی سک و صاحب من پر از بدبختیها و بی زبانیهای مردم بی چاره است. شهری که هر بلایی سرش می آرند باز طمع کار دیگری می کنند و بلایی دیگر. از پروژه های کوچک و بزرگی که هر کس به نوبه خود بالا می کشد و می رود می خواهم حرف بزنم. اگر برای شما عزیز ناآشناست عکسهایی نیز ارائه می دهم. تا پست بعد که یارتان خواهم بود. انگار فارسی نویسم مشکل دارد.......

ساحل باحال بوشهر

مرگ مرگ مرگ

چیزی که برامون جا انداختن، جا انداختن که به فکرش باشیم... مبادا خلافی کنیم!!

طفل کوچک خوابیده. بهش که نگاه می کنی با خودت می گی اونم مثل تو حتما بعد از بیست و چند سال می گه ((کاش دنیا نیامده بودم)) فقط و فقط بخاطر ترس از مرگ...

مرگ، مرگ ، مرگ

هر چه زندگی خوشتر می گذره بیشتر بهش فکر می کنم، شبها وقتی می خوام بخوابم تمام فکرم مرگه

چه جوریه ، یه دفعه همه چی تموم می شه یا یواش یواش به چشم خودم می بینم...... به اینجاها که می رسم یه هویی وحشت زده می شم و نفسم در نمی یاد و فکر می کنم الانه که بمیرم.

شایدم فردا دیگه بلند شنم

به نام هستی بخش یکتا

من شروع می کنم